De volgende dienst is op zondag 28 september11.00 in 't kerkheem.

dinsdag 25 april 2006

Overdenking maart

Pas op school, tijdens een doodnormaal uurtje maatschappijleer vroeg m’n leraar wie er christelijk was in de klas. Ik en nog een paar mensen staken hun hand op. Maar 1 jongen, waarvan ik zeker weet dat hij gelooft, houdt zijn handen op de tafel en blijft verder kletsen met zijn buurman. Op dat moment dacht ik alleen maar, ‘huh’ en toen ging ik weer ergens anders aan denken, maar toen ik aan deze overdenking bezig was moest ik er meteen weer aan denken. Waarom hield hij zijn mond? Paar maanden terug was hij nog zo zeker van zijn geloof, durfde hij nu niets te zeggen, of..? Ik denk dat dat laatste het geval was, toegeven dat je gelooft dat Jezus is opgestaan klinkt natuurlijk niet zo stoer. Je bent daarmee toch anders dan de meeste mensen in je klas, en dat kan gevaarlijk zijn voor je reputatie. Dus houdt je je mond maar. Slim bedacht toch? Niemand die er last van heeft dat jij dat doet, en jij krijgt ook geen gezeur.

Laten we nu nog eens kijken naar dat verhaal van Petrus. Als je dat hoort, heb je meteen zoiets van ‘noujaa, hoe haalt Petrus het in zijn hoofd om Jezus zomaar te verraden!’. Woorden als zwak en bang schieten door mn hoofd als ik aan die actie van Petrus denk. Maar, is dat wel eerlijk? Laten we even de situatie bekijken waarin Petrus zich bevond. Jezus is net opgepakt en wordt stevig ondervraagt. Mensen proberen elke mogelijke actie van Jezus te zien als een misdrijf, om Hem maar te mogen straffen. Ondertussen staat Petrus ergens buiten te wachten ofzo. Totdat iemand naar hem toekomt en vraagt ‘hee hoor jij niet bij die Jezus, uit nazareth?’. Wat zal er op dat moment door het hoofd van Petrus zijn geschoten? ‘Ooh help, straks pakken ze mij ook op!’ of ‘Als ik nu ja zeg, moet ik de rest van mijn leven vluchten om nog in leven te blijven’. Niet echt fijne vooruitzichten toch? Ik denk dat het voor ons allemaal erg moeilijk was geweest om op dat moment te zeggen, ‘JA ik hoor bij die man en ik ben daar nog trots op ook!’

Waarom, kun je die situatie van die ene jongen uit mijn klas wel begrijpen, maar wordt Petrus meteen veroordeeld tot slecht? Is het in de klas wel geoorloofd om je geloof te ontkennen, maar in een situatie van leven of dood niet? Dit zeg ik niet omdat ik vind dat Petrus niks fout heeft gedaan, begrijp je vooral niet verkeerd. Ik denk alleen, dat als je in deze tijd Jezus verraad, dat minstens net zo erg is als dat Petrus heeft gedaan. Het staat alleen niet zwart op wit, en misschien zal zelfs niemand om je heen het merken, maar God merkt het wel. God denkt op zo’n moment heus niet ‘och, als hij nu had gezegt dat hij wel bij Mij hoort, dan gaat zn reputatie misschien omlaag, dus ik geef hem groot gelijk’. Nee, God zal het echt niet toejuichen als jij Hem ontkent in zo’n situatie.

Dit klinkt allemaal een beetje alsof het nooit meer goed met je komt als je een keer niet eerlijk antwoord op zo’n vraag. Maar laten we eerst even verder kijken naar dat stukje uit de bijbel. Na de opstanding van Jezus geeft Hij zijn discipelen namelijk een opdracht om alle volken te vertellen over Hem, en aan het eind staat er ‘En houd dit voor ogen: Ik ben met jullie alle dagen tot aan de voltooiing van deze wereld’. Jezus wil dus nogsteeds met hen zijn, dus ook met Petrus! Zelfs met die man, die eerst beloofd Jezus nooit te verlaten en zelfs voor Hem te willen sterven, maar hem daarna toch verraad, zelfs met hem wil Hij zijn. Wat zegt dat dan wel niet over hoe graag Jezus bij ons wil zijn? Heel veel dus, gelukkig wel!

Nu niet allemaal gaan denken dat je dan ook maar gewoon altijd kan zeggen dat je niet gelooft op momenten dat je dat even beter uitkomt. Want zo werkt het natuurlijk niet. Het liefst ziet God ons volmondig JA zeggen op de vraag of wij geloven, en ik denk dat dat op de lange termijn ook het beste voelt. Het kan op het moment zelf wel even ongemakkelijk voelen, maar uiteindelijk zal het alleen maar goed voelen als mensen weten dat jij leeft met Jezus.

Op Lydia’s weblog heeft een poosje een zinnetje gestaan, ‘alleen dode vissen zwemmen met de stroom mee’. Lijkt me wel toepasselijk bij dit alles, denk er eens over.
Amen

Geen opmerkingen: